MENU

Witamy na stronie Urzędu Gminy Hajnówka

 A K T U A L N O Ś C I - 2008 rok

               „Nie ten żył długo, kto liczne miał lata, lecz ten, kto zrobił wiele dla świata”

                                                               A. Naruszewicz

    5 lipca 2008 r. pożegnaliśmy – uczestnicząc niezwykle licznie w pogrzebie – lekarza chirurga Włodzimierza Mantiuka.

    Od kiedy ukończył medycynę (w 1967r.), całe swoje życie zawodowe przepracował
w Hajnówce na różnych stanowiskach związanych ze służbą zdrowia. W latach 1979 – 2003 (odejście na emeryturę) był ordynatorem oddziału chirurgicznego w ZOZ-ie
w Hajnówce: kształcił w zakresie umiejętności chirurgicznych i lekarskich, kształtował postawy i wartości moralno – humanitarne młodszych kolegów i personelu z Nim współpracującego, bez którego wysiłku i sprawności nie ma dobrych wyników pracy lekarza. Dbał i zabiegał o to, by wszyscy pracownicy oddziału stanowili zwartą, jednolitą grupę przyjaznych sobie osób, nawzajem siebie rozumiejących w celu skuteczniejszego leczenia człowieka.

Takie oddziaływanie wywierał na innych kolegów – lekarzy i pracowników ZOZ-u.

   Urodzony na  Ziemi Hajnowskiej (w Gruzce gm. Kleszczele) jak nikt inny rozumiał i znał problemy mieszkańców i w głębokiej trosce o nasze warunki życia i zdrowia był radnym Rady Miasta oraz Rady Powiatu, wnosząc do działalności samorządów potrzebę poprawy naszej egzystencji, w tym niezbędną profilaktykę medyczną. Cieszył się ogromnym zaufaniem ludzi i szacunkiem społecznym – wypowiadając się nie podnosił nigdy głosu ale wcale nie był przez to mniej „słyszalny” a wręcz przeciwnie – nie wyzwalając agresji był słuchany i skuteczny .

   Nigdy nie odmówił nikomu żadnej pomocy – a my uważaliśmy że jest „nasz”, że jest „swój” a więc szukaliśmy u Niego pomocy nie tylko chirurgicznej i nie tylko lekarskiej. Oczywiste więc było, że nasz udział w pogrzebie dr Włodzimierza Mantiuka był tak masowy, bo był wyrazem naszej z Nim bliskości.

   Nie ominęła Go w życiu ludzka podłość, stał się ofiarą ludzkich niskich instynktów ale i to niszczące doświadczenie zniósł z godnością.

   Szukał odpowiedzi na pytania towarzyszące każdemu z nas: o duszę, o śmierć, o szczęście i istotę życia – odpowiedzi znajdował w pracy, która oznaczała ratowanie ludzkiego życia, poprawę jego jakości w walce człowieka z cierpieniem i kalectwem. Paradoksem ludzkiej egzystencji jest fakt, że sam musiał – wobec siebie – taki dylemat rozstrzygać bo w pełni świadomy i w pełni sił życiowych stanął w obliczu nieuleczalnej choroby. Jego decyzja wobec tego problemu jest niezwykle pouczająca i wartościowa moralnie – czuł się życiowo spełniony.   

   W rozwiązywaniu tych różnych dylematów życiowych najwyższe oparcie znajdował w Rodzinie – wielką Jego radością były Dzieci, a potem Wnuki. Każde z trojga Dzieci było jedyne, niepowtarzalne i ukochane. Ich istnienie było pozytywną „odpowiedzią” na złożoność Jego życia. Nadzwyczaj cenił sobie wierną obecność u Jego boku Żony, która przecież musiała zastępować Go w życiu rodzinnym, kiedy był ciągle zajęty naszymi zmartwieniami i naszym zdrowiem i ciągle kogoś ratował. Ale życie rodzinne – dzięki Pani Halinie Mantiuk – było wartościowe i radosne, bezpieczne i szczęśliwe wobec rozlicznych obowiązków Ojca, którego misja zawodowa ograniczała obecność w domu na co dzień.

Dzieci wykształciły się i założyły własne rodziny.

Zresztą życie rodzinne oznaczało dla Państwa Mantiuków również trudną i troskliwą opiekę nad Rodzicami.

Utraciliśmy dr Włodzimierza Mantiuka – bliską nam osobę – jest dla nas nadal wzorem zaangażowania, oddania na rzecz mieszkańców Ziemi Hajnowskiej; inspirował współpracowników, był Człowiekiem wielkiej życzliwości, mądrości i rozwagi. Nie ma Go już z nami ale pozostanie w naszych sercach i umysłach –

Wszystkim Bliskim Doktorowi: Żonie, Dzieciom i ich rodzinom, krewnym serdecznie współczujemy

Mieszkańcy Ziemi Hajnowskiej,

Władze samorządowe – Miasta,

Gmin i Powiatu

Przyjaciele z ZOZ -u