MENU

Witamy na stronie Urzędu Gminy Hajnówka

 A K T U A L N O Ś C I - 2006 rok

„ Zróbmy coś dla nas i naszej historii – Trywieża 2006”

 Gminny Ośrodek Kultury w Dubinach  oraz Rada Sołecka w Trywieży w ramach Programu Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności  realizowanego  przez Akademię Rozwoju Filantropii w Polsce we współpracy ze Stowarzyszeniem Samorządów Euroregionu Puszcza Białowieska zorganizowała  w dniu 02 września 2006r. Festyn Ludowy „Zróbmy coś dla nas i naszej historii – Trywieża 2006”. Współorganizatorem przedsięwzięcia była Wójt Gminy Hajnówka, Białoruskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne w Białymstoku oraz Hajnowski Dom Kultury. Głównym założeniem realizowanego projektu jest przedstawienie bogactwa kulturowego i historycznego wsi Trywieża. W 365 rocznicę powstania wsi, postanowiono wybudować pomnik, którego uroczyste odsłonięcie odbyło się 2 września 2006r.  

W realizacji projektu wzięło udział łącznie ok.300 osób, którzy aktywnie uczestniczyli zarówno w przygotowaniu jak i przeprowadzeniu całego przedsięwzięcia. Oprócz części artystycznej, w której wystąpiły zespoły z gminy Hajnówka, Narew, Czyże, Białegostoku i Białorusi można było degustować potrawy regionalne przygotowane przez mieszkanki Trywieży i zobaczyć rzemiosło artystyczne, a także zapoznać się z bogatą kulturą mieszkańców Pojezierza  Mazurskiego w pierwszych wiekach naszej ery prezentowaną przez Sekcję Antropologii Historycznej SKNH Uniwersytetu w Białymstoku.

Trywieża – wieś powiatu hajnowskiego położona nad rzeką Łoknica (obecnie gmina Hajnówka, województwo podlaskie). Pierwsze wzmianki o wsi (jako folwarku) – Folwark Królewski Trywież pochodzą z XVII wieku (10 maja 1640 roku). W skład w/w folwarku wchodziły m.in. młyn wodny, wiatrak, karczma, kaplica dla poddanych. Nazwa wsi powstała od herbu Adama Kazanowskiego herbu Grzymała. Przedstawia on trzy wieże – stąd nazwa Trywież – w późniejszym czasie nazwę zmieniono na Trywieżę.
 Cios osadnictwu i ludności na omawianym terenie zadały działania wojenne, przemarsze wojsk związane z najazdem szwedzkim. W XVIII w. starostwem bielskim zarządzał hrabia Klemens Branicki, który aktywnie uczestniczył w rozbudowie folwarku. W tym czasie Trywieża była potentatem w produkcji zboża, przeważnie żyta, wykorzystywanego do produkcji w starościańskiej gorzelni. W wieku XIX (podczas rozbiorów), dobra folwarczne zostały rozdane dla miejscowych włościan.

Od 1886 roku działała na tym terenie „ruchoma szkoła”. Z tego okresu pochodzą trzy zabytkowe domy: Nr 17  z 4 ćw. XIX w., Nr 18 z II poł. XIX w. oraz Nr 20 z 1862r. Domy te zachowały się po dzień dzisiejszy.

W roku 1915, w czasie tzw. „bieżeństwa” związanego z działaniami I wojny światowej, ludność została przymusowo wysiedlona w głąb Rosji. Sytuacja ta nie objęła mieszkańców jedynie dwóch rodzin.

Wieś opustoszała. Wkrótce Niemcy na te tereny sprowadzili ludność z Mińska Białoruskiego, którą wykorzystywano jako tanią siłę roboczą do wyrębu Puszczy Białowieskiej. Po siedmiu latach ludność zamieszkująca wcześniej te tereny zaczęła stopniowo powracać z Rosji w swe rodzinne strony, mimo, iż gospodarstwa były zniszczone, zabudowania spalone, a wokół panował głód i nędza.

W okresie międzywojennym do wsi wkracza nowa architektura – wzorowana na budownictwie rosyjskim (domy bogato zdobione z okiennicami, kryte gontem i dachówkami).

W czasie II wojny światowej wiele osób zamieszkujących „te” tereny zostało wywiezionych na przymusowe roboty do III Rzeszy.

Wkrótce po wojnie wieś zelektryfikowano z uwagi na powstającą Spółdzielnię Produkcyjną, działał też radiowęzeł. Wieś Trywieża położona jest na terenach, gdzie występują duże złoża wysokogatunkowej gliny (około 4 mln m³), które w latach 60-tych ubiegłego stulecia zostały zbadane przez specjalistów firm geologicznych i wysoko ocenione. Złoża o tak wysokiej jakości mogą być wykorzystane w przyszłości do produkcji materiałów budowlanych. W ostatnich latach zatwierdzono projekt regulacji rzeki Łoknica i zaplanowano wybudowanie zbiornika wodnego.